Delle Donne Consort gaat in haar nieuwe voorstelling Oltreconfine voorbij de grens in samenwerking met componiste en zangeres Vigdis Hansa Elst en live-electronics artiest en sound designer Maarten Buyl. 

De zes muzikanten nodigen elkaar uit om een stap te zetten in de wereld van hun eigen instrument en achtergrond, die op het eerste gezicht heel verschillend lijken. Ze steken gelijktijdig de grens over naar de ander, waarbij al snel duidelijk wordt dat ze in elkaars muzikale taal en identiteit veel van zichzelf terugvinden.

‍Oltreconfine combineert verschillende muzikale elementen en technieken. Denk aan polyfone structuren die spanning creëren tussen stuwing en stilstand: beweeglijke lijnen die uitmonden in cadensen en rust, momenten waarin de muziek het toelaat om veel vrijer te gaan spelen of homofone passages die vragen om stabiliteit. Deze spanning biedt tegelijkertijd nieuwe inspiratie aan de andere muzikanten.

Naast het consort weerklinkt in dit concert de stem, die uitnodigt tot intimiteit en kwetsbaarheid. Een stem is iets ‘naakts’, ze verraadt veel over de menselijke psyche. Een gebroken stem kan ons diep raken, al zouden we haar niet categoriseren als ‘mooi’. Dat leidt het ensemble naar de vraagstelling: kunnen we schoonheid vinden in rauwe en ongepolijste klanken?

Live electronics belichten en manipuleren de fysische eigenschappen van de klank in het sonore eindresultaat. Door verschillende klanken te vermengen of te vermenigvuldigen ontstaan er bijklanken, boven- en ondertonen, die ook op hun beurt nieuw materiaal genereren.

Delle Donne Consort koos werken van Adriaan Willaert en Cypriano De Rore, gecomponeerd op teksten van Francesco Petrarca, als vertrekpunt voor het polyfone gedeelte. Als aanvulling hierop bevat de voorstelling ook een gloednieuwe compositie van de hand van Vigdis Hansa Elst, die zich laat inspireren door de kwetsbaarheid van klank en de zoektocht naar schoonheid in rauwheid, en die tegelijkertijd een tegengewicht wilt bieden aan het polyfone repertoire in gezongen taal, klankkleur en harmonie.

Klanken uit verschillende werelden worden verenigd: historische uitvoeringspraktijk en polyfoon repertoire smelten samen met experimentele technieken en nieuw gecreëerd repertoire. Dit zorgt tegelijkertijd voor confrontatie en symbiose. De verschillende bouwstenen zijn niet langer apart herkenbaar: blokfluiten klinken als stem, live electronics genereren nieuwe harmonieën, de stem gedraagt zich als instrument. Het contrasterende repertoire verenigt zich tot een ondeelbaar programma in deze één uur durende voorstelling.